Oproep voor gedeprimeerde gedichten!
Heb je, na een breuk in je relatie, liefdespijn?
Schrijf je gedicht op en e-mail het naar roelvduijn@planet.nl Wij
plaatsen je gedicht, als je wilt onder pseudoniem, graag en gratis in deze
site! Je weet, opschrijven is beter worden. Maak het voor jezelf zo lang
en precies als de vloed van je tranen.
Woorden
Woorden rollen vloeiend
uit mijn grote bek
Een grom, een vloek ik
haal uit, ik ben niet gek!
Intussen sta jij daar
een uitgehakt bevroren beeld
Het aanstormend geschut
Afgeketst door krommend leed
Je houten armen hangen
Gebroken aan je zij
Er valt niets meer te vangen
Ons lawaai voorgoed voorbij
Te laat, lispel je nog
Ze komen niet meer aan
Harde klanken suizen
Losse flodders, ons bestaan
Je had het niet gewild
Blikken trekken koude ogen
Ik zie mijn vuur ongeblust
Opgezogen zonder mededogen
Ga maar weg, toe verdwijn!
Zo wil ik niet aan jou kapot!
Heel even voel ik me verlost
Ontkomen aan een slechter lot
Echter woorden blijven steken
Achter een dichtgeslagen poort
De kracht van onzinnige stilte
Gesmoord, er valt geen woord
© Paulie